Ks. prof. Jacek Stasiak prelegentem na I Międzynarodowej Konferencji Badawczej NJA College of Education

25 sierpnia miałem przyjemność uczestniczyć w I Międzynarodowej Konferencji Badawczej NJA College of Education, której tematem były nowoczesne podejścia i innowacje w kształceniu nauczycieli. Wydarzenie to, zorganizowane we współpracy z Afrykańskim Instytutem Pedagogicznym w Ghanie, było wyjątkową okazją do spotkania ekspertów z różnych części świata, wymiany wiedzy i doświadczeń oraz spojrzenia na pedagogikę w szerokim, globalnym kontekście. Cieszę się, że mogę być częścią tej dynamicznej społeczności badaczy, naukowców i praktyków, której działania mają międzynarodowy zasięg. Wspólne projekty, międzynarodowe konferencje i sieć kontaktów pozwalają nam tworzyć innowacyjne rozwiązania edukacyjne, odpowiadające na wyzwania współczesnego świata i wspierające rozwój pedagogiki w perspektywie ponadnarodowej.

Podczas swojego wystąpienia zatytułowanego „Pedagogika dziecięca: zaburzenia ze spektrum autyzmu” poruszyłem temat terapii i edukacji dzieci z zespołem Aspergera oraz autyzmem. Przedstawiłem nowoczesne metody wspierania rozwoju, takie jak rezonans stochastyczny, komora hiperbaryczna, przezczaszkowa stymulacja magnetyczna, a także wykorzystanie sztucznej inteligencji i laboratoriów wirtualnej rzeczywistości w terapii i edukacji. Wszystkie te rozwiązania stosowane są w terapii dzieci w spektrum autyzmu w szkołach Scholar i Erazmus oraz działającym przy Centrum Medycznym Herbrand Specjalistycznym centrum terapeutyczno-edukacyjne mojego imienia.

 To inspirujące doświadczenie potwierdza, jak ważna jest współpraca międzynarodowa w rozwoju nauki i praktyki pedagogicznej.

Zapraszam do zapoznania się z moim wystąpieniem. Dla Państwa komfortu przygotowaliśmy wersję video oraz zapis wykładu.

Pozdrawiam
Ks. dr hab. n. hum. prof. Jacek Stasiak
dr h.c. multi

„Witam wszystkich uczestników naszej dzisiejszej międzynarodowej konferencji poświęconej problemom pedagogicznym. Sam chciałbym zaprezentować kilka uwag dotyczących pracy, terapii oraz nowoczesnych metod, jakie są wdrażane w terapii i zajęciach z dziećmi z zespołem Aspergera, spektrum autyzmu i autyzmem. Poza pracą naukową prowadzimy dwie placówki edukacyjne, mianowicie szkołę podstawową z oddziałami integracyjnymi Scholar oraz liceum ogólnokształcące z oddziałami integracyjnymi Erasmus, a także specjalistyczne centrum medyczne, gdzie zajmujemy się wdrażaniem nowoczesnych terapii.

Myśląc o nowoczesnych terapiach, mam na myśli wprowadzanie takich metod jak rezonans stochastyczny, komora hiperbaryczna, przezczaszkowa stymulacja magnetyczna, korzystanie z możliwości pracy i oddziaływanie na rozwój dzieci poprzez sztuczną inteligencję, dokładniej mówiąc – poprzez laboratorium wirtualnej rzeczywistości. Tutaj musimy liczyć się przy używaniu tych metod oraz wprowadzaniu ich do terapii z tym, co wiąże się z tak zwanym szeroko pojętym obszarem komunikacji społecznej i interakcji z tymi dziećmi. Z naszego doświadczenia, ale także i z opisu naukowego wynika, że mamy tutaj do czynienia z wyraźnymi deficytami w komunikacji werbalnej i niewerbalnej wykorzystywanej w interakcjach społecznych.

Mamy również, w odniesieniu do nich, niestety brak wzajemności społecznej oraz zauważalną nieumiejętność rozwijania i utrzymywania relacji z rówieśnikami właściwej dla poziomu ich rozwoju. To ograniczenie powtarzalne oraz ograniczenie w zachowaniach powoduje, że zarówno w placówkach edukacyjnych, jak i w centrum medycznym musimy stosować zupełnie spersonalizowane, czyli indywidualne metody, które odbiegają od nadmiernego przywiązania w pedagogice do rutyny i zrytualizowanych wzorców zachowania oraz terapii. Stąd też wspomniane przeze mnie nowoczesne metody, choć na etapie eksperymentalnym, dają nam już dzisiaj bardzo wyraźne wyniki poprawy stanu zarówno emocjonalnego, ale przede wszystkim interakcji społecznych w kontakcie z tymi dziećmi.

Zwracamy uwagę na tzw. triadę zachowań autystycznych, mianowicie na zaburzenia w komunikacji, trudności w relacjach społecznych oraz stereotypowe, sztywne wzorce zachowań. Z tej perspektywy oddziaływania pedagogiczne, które stosujemy i które należałoby podkreślić jako sprawiające trudności, a jednocześnie stające się przedmiotem naszego działania, to obszary dotyczące kontaktów społecznych i przystosowania do zasad panujących w grupie, a więc brak kontaktu wzrokowego, trudności z nawiązaniem i podtrzymywaniem relacji, izolacja, problemy z przewidywaniem i rozumieniem innych zachowań oraz ich konsekwencji.

Mylne niestety, co zdarza się nawet terapeutom doświadczonym, jest odczytywanie gestów i zachowań, jakie dziecko prezentuje w stosunku do otoczenia. Dlatego też nasza praca, pedagogów, w ramach tych terapii w bardzo dużym stopniu zależy od doświadczenia i zdolności rozumienia tej niewerbalnej komunikacji z dzieckiem, czyli pacjentem, z jakim mamy do czynienia. Proszę pamiętać również, że ci pacjenci, czyli uczniowie, wyróżniają się tak zwaną hiperaktywnością, to znaczy nadmierną, zdezorganizowaną ruchliwością, a te problemy wiążą się z czym? One skutkują zaburzeniami uwagi, trudnościami ze skupieniem, często skupieniem na przedmiotach czy jednostkach lub niedostrzeganiem całości.

Do tego dochodzi duża męczliwość, czyli brak wytrwałości w realizacji zadań i współpracy z terapeutą. Jednym słowem chciałbym powiedzieć, że w powstawaniu autyzmu i jego genezie, co chcemy również wyjaśnić, bowiem w naszych placówkach zajmujemy się także epigenetyką, to znaczy wpływem warunków środowiskowych na układ DNA, który rzutuje na rozwój autyzmu. Stąd też, moi drodzy, znamy te przyczyny, które do końca nie są zweryfikowane, ale bierzemy je pod uwagę zarówno w sensie terapii, jak i w odniesieniu do innowacyjnych technologii, a także na przykład w dietetyce.

Dotychczas prowadzone badania wskazują, że u osób z autyzmem problemy zdrowotne mogą być związane, poza sferą emocjonalną i psychiczną, z metabolizmem, alergią, nietolerancją niektórych substancji pokarmowych, infekcjami wirusowymi. Upatruje się przyczyn autyzmu również w nadwrażliwości na gluten, zatruciach metalami ciężkimi, rtęcią, pestycydami. Jest to poparte badaniami, na przykład Whittleya z 2009 roku. Niemniej są to jednak tylko przypuszczenia.

Część badaczy wskazuje na wpływ serotoniny na działanie neuroprzekaźników. Widzimy więc, że samo zastosowanie w pedagogice tych metod wiąże się z bardzo interdyscyplinarnym podejściem do badań, ale również z uwzględnieniem osiągnięć nowoczesnej medycyny. Szanowni koledzy, zaburzenia ze spektrum autyzmu są niezwykle złożone i niejednorodne.

W wielu krajach wzrasta liczba osób diagnozowanych jako posiadających spektrum autyzmu. Dlatego też im lepiej interdyscyplinarnie – m.in. dzisiaj, realizując taką konferencję – poznamy składniki, które są wypadkową efektu, jakim jest autyzm lub ASD, tym większą będziemy mieli możliwość skutecznej pracy terapeutycznej i wychowawczo-dydaktycznej.

Nawiązując do przedmowy mojego kolegi, profesora Janusza Sobonia, chciałbym wskazać na wielką wartość współpracy, wymiany doświadczeń, ewentualnie również wymiany czy współpracy tych metod, które możemy Wam udostępnić jako nowoczesne, światowe metody unikalne w pracy z dziećmi autystycznymi. Myślę tutaj o naszych dwóch placówkach – szkole podstawowej i liceum – oraz o specjalistycznym centrum, gdzie prowadzimy te właśnie badania i z dużą dozą osiągamy sukcesy, co widać na przestrzeni lat – uzyskujemy rezultaty zadowalające. Jednym słowem, ta współpraca, wymiana doświadczeń służy temu, co powiedział profesor Soboń – powołaniu Międzynarodowej Akademii Pedagogiki, której jednym z segmentów będzie obszar autyzmu, spektrum autyzmu lub zespołu Aspergera, gdzie będziemy mogli wnieść zarówno nasze doświadczenia, jak i najnowocześniejsze metody.”

I Międzynarodowa Konferencja Badawcza NJA College of Education

Temat: Nowoczesne podejścia i innowacje w kształceniu nauczycieli
Data: poniedziałek 25 – środa 27 sierpnia 2025 r. Miejsce: wirtualne

Dzień 1 – poniedziałek, 25 sierpnia 2025 r.

Dzień 2 – wtorek, 26 sierpnia 2025 r.

Dzień 3 – środa, 27 sierpnia 2025 r.