Zespół stopy cukrzycowej to schorzenie o złożonej etiologii. Przyczyną największych zmian jest pogorszenie ukrwienia stopy wynikające z rozwoju zmian miażdżycowych, zmniejszenie elastyczności oraz zwiększenia lepkości krwi i skłonności do zakrzepów. Pierwszym objawem zwiastującym późniejsze zmiany jest czarnobłękitne zabarwienie opuszka palucha – jest to okres przedzgorzelinowy. Zgorzel rozprzestrzenia się wzdłuż przestrzeni tkankowych i pochewek ścięgnistych doprowadzając do zmian martwiczych w tkankach stopy. Poza przewlekłym niedokrwieniem i niedotlenieniem dochodzi również do zahamowania wytwarzania tkankowego tlenku azotu, co powoduje zmiany naczyniowe oraz osłabienie procesów naprawczych: ziarninowania, syntezy kolagenu, migracji leukocytów i angiogenezy. Rozwija się mikrotlenowa i beztlenowa flora bakteryjna. Powstają owrzodzenia, zgorzel oraz zapalnie kości stopy.

Leczenie zespołu stopy cukrzycowej jest wielokierunkowe, a wykorzystanie hiperbarycznej terapii tlenowej daje bardzo dobre rezultaty. HBOT działa na wielu płaszczyznach:

• nie dopuszcza do rozwoju infekcji,
• działa toksycznie na beztlenowce,
• zapewnia poprawę gojenia się rany,
• skraca czas regeneracji uszkodzonych tkanek.

Jak wykazują badania, zastosowanie HBOT w leczeniu skojarzonym stopy cukrzycowej prowadzi bądź do całkowitego zagojenia się ran, bądź do znacznej poprawy stanu miejscowego, co zapobiega amputacjom lub pozwala na ograniczenie ich zakresu.